Συμβούλιο της Επικρατείας - Ολομέλεια 2115/2014

Έγκυρη η νομοθετική πρόβλεψη μειωμένου επιτοκίου (6%) για τις οφειλές νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου.

Συμβούλιο της Επικρατείας - Ολομέλεια 1117/2014

Επαναδιαπραγμάτευση δημόσιου χρέους (P.S.I.) - Η επιδίωξη, με τις διατάξεις του άρθρου πρώτου του Ν. 4050/2012, μιας επαναδιαπραγμάτευσης μέρους του δημοσίου χρέους [του οφειλόμενου στον Ιδιωτικό Τομέα (Private Sector) χρέους] που αναμενόταν να έχει θετική έκβαση, δεν αντιβαίνει στα άρθρα 5 και 25 παρ. 1 και στις αρχές του Συντάγματος, του Ενωσιακού Δικαίου και της ΕΣΔΑ, γιατί οι διατάξεις του Ν. 4050/2012 θεσπίσθηκαν υπό όλως εξαιρετικές περιστάσεις, συνιστάμενες στον κίνδυνο στάσης πληρωμών και κατάρρευσης της εθνικής οικονομίας λόγω ιδιαιτέρως δυσμενών συνθηκών, δεν θεσπίστηκαν κατά τρόπο αυθαίρετο και είναι σύμφωνες με τα διεθνή συναλλακτικά ήθη.

Μονομελές Εφετείο Αθηνών 1437/2014

Προσβολή προσωπικότητας - Τράπεζα υπεύθυνη επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων – Παράνομη διαβίβαση αυτών σε εισπρακτική εταιρεία και παράνομη επεξεργασία τους χωρίς προηγούμενη ενημέρωση και χωρίς συγκατάθεση του υποκειμένου των δεδομένων - Ηθική βλάβη - Ο τρίτος αποδέκτης των προσωπικών δεδομένων, που ασκεί επεξεργασία αυτών, οφείλει μόλις έλθει σε πρώτη επαφή με το υποκείμενο αυτών να το ενημερώσει εγγράφως για την πρόθεσή του να κάνει χρήση των δεδομένων του, για το σκοπό της χρήσης και για τον υπεύθυνο επεξεργασίας αυτών, από το αρχείο του οποίου θα γίνει η άντληση των δεδομένων – Το ελάχιστο όριο χρηματικής ικανοποίησης για ηθική βλάβη από παράνομη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων είναι 5.869,61 ευρώ, εκτός αν ζητήθηκε μικρότερο ποσό ή η παράβαση που προκάλεσε την ηθική βλάβη οφείλεται σε αμέλεια.

 Μονομελές Πρωτοδικείο Χανίων 3/2013

Αντισυνταγματική η επιβολή δικαστικού ενσήμου στις αναγνωριστικές αγωγές - Οι ρυθμίσεις του ουσιαστικού νόμου πρέπει να συνάπτονται προς τη λειτουργία των Δικαστηρίων και την ανάγκη αποτελεσματικής απονομής της Δικαιοσύνης και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να θέτουν αδικαιολόγητους δικονομικούς φραγμούς στην παροχή εννόμου προστασίας από τα Δικαστήρια, οι οποίοι ισοδυναμούν με κατάργηση, άμεση ή έμμεση, του σχετικού δικαιώματος, άλλως οι ρυθμίσεις αυτές είναι προδήλως αντισυνταγματικές και αντίκεινται στο άρθρο 6 παρ.1 της ΕΣΔΑ - Η επέκταση του δικαστικού ενσήμου και στις αναγνωριστικές αγωγές και μάλιστα πλέον σε ποσοστό διπλάσιο από αυτό που ίσχυε μέχρι σήμερα (άρθρο 6α Ν. 4093/2012), σημαίνει ότι πλέον καθίσταται δικονομική προϋπόθεση του παραδεκτού της παράστασης του διαδίκου, γεγονός προδήλως αντισυνταγματικό, καθώς, καθιστώντας δυσβάσταχτη οικονομικά την προσφυγή στη Δικαιοσύνη, περιορίζει και σε πολλές περιπτώσεις στερεί το συνταγματικό δικαίωμα παροχής δικαστικής προστασίας.

Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο 25/2012

Δεν αντίκειται στο Σύνταγμα η διάταξη του άρθρου 21 του Κώδικα των νόμων περί δικών του Δημοσίου που προβλέπει προνομιακό ποσοστό τόκου υπερημερίας για τις οφειλές του Δημοσίου έναντι των ιδιωτών αντιδίκων του, καθώς εισάγει επιτρεπτή υπέρ του Δημοσίου προνομιακή μεταχείριση - Η θέσπιση και η διατήρηση σε ισχύ για μεγάλο χρονικό διάστημα (ουσιαστικά από το 1877 μέχρι σήμερα) ρυθμίσεως, κατά την οποία το καταβαλλόμενο από το Δημόσιο, με την ιδιότητα του οφειλέτη, ποσοστό τόκου υπερημερίας είναι μικρότερο εκείνου που έχουν υποχρέωση να καταβάλλουν οι ιδιώτες οφειλέτες, δικαιολογείται από το γεγονός ότι καθ’ όλο το διάστημα αυτό το Ελληνικό Κράτος έχει διέλθει από διαδοχικές σοβαρές δημοσιονομικές κρίσεις, οι οποίες έχουν διαρκέσει για μεγάλα χρονικά διαστήματα, αλλά και των οποίων οι επιπτώσεις επεκτείνονται και σε περιόδους, κατά τις οποίες η οικονομική κατάσταση βελτιώνεται και οι συγκυρίες είναι ευνοϊκές για την ανάπτυξη της χώρας – Με το άρθρο 21 του Κώδικα των νόμων περί δικών του Δημοσίου εισάγεται επιτρεπτή υπέρ του Δημοσίου προνομιακή μεταχείριση, η οποία αποβλέπει στην ορθή άσκηση της δημοσίας εξουσίας μέσω της διαφυλάξεως της δημοσιονομικής ισορροπίας και της περιουσίας του Κράτους, με σκοπό την εκπλήρωση των, κατά το Σύνταγμα και τους νόμους, υποχρεώσεών του έναντι των πολιτών, και, ως εκ τούτου, δεν αντίκειται στο άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος – Ο περιορισμός της αυξήσεως του κρατικού χρέους από τόκους για ληξιπρόθεσμες οφειλές, υπαγορεύεται από την ανάγκη προστασίας της δημοσιονομικής ισορροπίας και της περιουσίας του Κράτους, στην δημιουργία της οποίας συμβάλλουν με την καταβολή φόρων οι φορολογούμενοι πολίτες και στην εξυπηρέτηση των οποίων πρέπει, κατά το Σύνταγμα και τους νόμους, να αποβλέπει η διαχείριση της εν λόγω περιουσίας, δεδομένου και ότι σε περιόδους σοβαρών δημοσιονομικών κρίσεων καθίσταται αναγκαία η εξασφάλιση της δυνατότητας υπολογισμού εκ των προτέρων της επιβαρύνσεως του Δημοσίου από τόκους για τις οφειλές του, ώστε να είναι τούτο σε θέση να προβλέψει, με τη μεγαλύτερη, κατά το δυνατόν, ακρίβεια, τις επιπτώσεις από την καθυστέρηση εξοφλήσεως των οφειλών του και να προνοήσει για την εξασφάλιση των αναγκαίων εσόδων για την εξόφλησή τους κατά την κατ’ έτος κατάρτιση του κρατικού προϋπολογισμού.

Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο 2/2012

Ο χρόνος παραγραφής των αξιώσεων των δημοσίων υπαλλήλων από διαφορές αποδοχών, επιδομάτων κ.λπ. είναι διετής – Οι υπάλληλοι του δημοσίου τελούν υπό διαφορετικές συνθήκες σε σχέση με τους υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα - Συνταγματικότητα της διάταξης του άρθρου 91 παρ. 3 του Ν. Δ/τος 321/1969.

Ειρηνοδικείο Αθηνών 68/Φ76/2011

Υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα – Οφειλέτρια χήρα μητέρα δύο θηλέων ανηλίκων τέκνων, τα οποία φοιτούν στη μέση και πρωτοβάθμια δημόσια εκπαίδευση αντιστοίχως, εργαζόμενη με σχέση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου ως λογίστρια με μειωμένη απασχόληση - Μόνιμη αδυναμία πληρωμής των οφειλών, η οποία καθορίζεται με βάση τη σχέση οφειλών και παροντικής ρευστότητας, αφού ληφθεί υπόψη και η προβλεπόμενη για το εγγύς μέλλον εξέλιξη της ρευστότητας του οφειλέτη - Μείωση της οφειλής σε ποσοστό μεγαλύτερο του 80%.

Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο 7/2011

Αγωγή κατά του Δημοσίου - Περιορισμός αγωγικού αιτήματος από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό - Έναρξη τοκοφορίας από επίδοση αγωγής.

Διοικητικό Πρωτοδικείο Τριπόλεως 69/2011

Το επίδομα των 176 ευρώ κατά τους Ν. 2738/1999 και Ν. 3016/2002 δικαιούνται να λαμβάνουν και τα μέλη του Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού (Δ.Ε.Π.) και του Ειδικού και Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού (Ε.Ε.ΔΙ.Π.) των Α.Ε.Ι., διότι αποτελεί γενική μισθολογική προσαύξηση ανεπίδεκτη αλληλοκάλυψης και συμψηφισμού του μισθού όλων των υπαλλήλων που υπάγονται στο μισθολογικό καθεστώς των Ν. 2470/1997 και Ν. 3205/2003 – Παραγραφή αξιώσεων υπαλλήλων Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.) - Ο χρόνος παραγραφής των αξιώσεων υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ., όπως είναι τα Α.Ε.Ι., είναι η πενταετία για όλες τις χρηματικές αξιώσεις του Ν.Π.Δ.Δ. κατά τρίτων, αλλά και για τις αξιώσεις τρίτων έναντι του Ν.Π.Δ.Δ. - Η διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 48 του Ν.Δ. 496/1974, που προβλέπει διετή παραγραφή των αξιώσεων υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. από καθυστερούμενες αποδοχές ή άλλες πάσης φύσεως απολαυές ή αποζημιώσεις από αδικαιολόγητο πλουτισμό, είναι ανεφάρμοστη επειδή αντίκειται στο Σύνταγμα και στο άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου - Η παραγραφή των παραπάνω αξιώσεων διακόπτεται με την άσκηση της αγωγής - Τόκος οφειλών Ν.Π.Δ.Δ. – Η διάταξη του άρθρου 7 παρ. 2 Ν.Δ. 496/1974, που ορίζει ότι ο νόμιμος τόκος και ο τόκος υπερημερίας οφειλών των Ν.Π.Δ.Δ. ανέρχεται σε ποσοστό 6% ετησίως, είναι αντίθετη προς το άρθρο 6 παρ. 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και προς το Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της ίδιας Σύμβασης – Επομένως τα Ν.Π.Δ.Δ. οφείλουν τόκους υπερημερίας με βάση το επιτόκιο που ισχύει για όλους τους πολίτες και όχι με βάση το μειωμένο επιτόκιο 6%, που προβλέπεται από τη διάταξη του άρθρου 7 παρ. 2 Ν.Δ. 496/1974.

Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών 1795/2011

Υπερχρεωμένα νοικοκυριά – Σκοπός του νομοθέτη η προστασία της κύριας κατοικίας του οφειλέτη - Απόρριψη αίτησης αναστολής πλειστηριασμού της κύριας κατοικίας του οφειλέτη, λόγω ύπαρξης και άλλης κατοικίας.

Μονομελές Πρωτοδικείο Κιλκίς 424/2011

Η αναστολή πλειστηριασμών ισχύει για μια ή περισσότερες οφειλές συνολικού ποσού μέχρι 200.000 ευρώ.

Ειρηνοδικείο Αθηνών 15/Φ1/2011

Αίτηση υπαγωγής στη ρύθμιση για υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα - Οι οφειλές προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων δεν υπάγονται στις ρυθμίσεις του ν. 3869/2010, αλλά σ’ αυτές των άρθρων 62 ν. 2214/1994 και 25 ν. 3867/2010 – Ρύθμιση οφειλών με μερική απαλλαγή του οφειλέτη συνταξιούχου από υπόλοιπο οφειλής – Η απαλλαγή επέρχεται μόνο μετά την κανονική εκτέλεση των υποχρεώσεών του που επιβάλλονται με την απόφαση.

Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο 1/2010

Οι διατάξεις του άρθρου 1 και επόμενα του ν. 1867/1989, όπως τροποποιήθηκαν με τους ν. 2065/1992 και 2214/1994, που αφορούν στην προσωπική κράτηση για χρέη προς το Δημόσιο αντίκεινται στο άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος - Αίρεται η αμφισβήτηση που ανέκυψε από τις αποφάσεις 1/2009 του Αρείου Πάγου και 250 και 251/2008 του Συμβουλίου της Επικρατείας υπέρ των τελευταίων.

Άρειος Πάγος 1722/2010

Απαιτήσεις των υπαλλήλων του Δημοσίου κατ’ αυτού παραγράφεται μετά διετία από της γενέσεώς της – Συνταγματικότητα διάταξης - Υπερημερία Δημοσίου από την επίδοση καταψηφιστικής αγωγής. 

Εφετείο Αθηνών 6082/2010

Τόκος οφειλών Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) – Η διάταξη του άρθρου 7 παρ. 2 Ν.Δ. 496/1974, που ορίζει ότι ο νόμιμος τόκος και ο τόκος υπερημερίας οφειλών των ΝΠΔΔ ανέρχεται σε ποσοστό 6% ετησίως, είναι αντίθετη προς τα άρθρα 4 παρ. 1 και 20 παρ. 1 του Συντάγματος, 6 παρ. 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και προς το Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της ίδιας Σύμβασης – Επομένως τα ΝΠΔΔ, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και οι ΟΤΑ, οφείλουν τόκους υπερημερίας με βάση το επιτόκιο που ισχύει για όλους τους πολίτες και όχι με βάση το μειωμένο επιτόκιο 6%, που προβλέπεται από τη διάταξη του άρθρου 7 παρ. 2 Ν.Δ. 496/1974.

Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων - Υπόθεση: Ζουμπουλίδης κατά Ελλάδας (25-6-2009)

Η παραγραφή οφειλών του Δημοσίου προς υπάλληλό του (για μισθούς, επιδόματα κ.λπ.) είναι πενταετής, η δε καταβολή τόκων αρχίζει από την ημέρα που οι αξιώσεις του υπαλλήλου ήταν ληξιπρόθεσμες και απαιτητές και όχι από την επίδοση-κοινοποίηση της αγωγής.

Συμβούλιο της Επικρατείας 4343/2009

Οι ανήλικοι εκπροσωπούνται ενώπιον των δικαστηρίων και από τους δύο γονείς, οι οποίοι ασκούν από κοινού τη γονική μέριμνα και όχι μόνο από το γονέα στον οποίο έχει ανατεθεί η επιμέλειά τους – Εκπροσώπηση ανηλίκου από τους δύο γονείς για την άσκηση αγωγής χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης κατά του Δημοσίου – Το Δημόσιο δεν αποκλείεται να υποχρεωθεί στην καταβολή χρηματικής ικανοποίησης για ηθική βλάβη.

Συμβούλιο της Επικρατείας - Ολομέλεια 1663/2009

Επιτόκιο επί οφειλών του Δημοσίου - Αντισυνταγματικότητα του άρθρου 21 Κώδικα Νόμων περί δικών Δημοσίου και αντίθεση στην Ε.Σ.Δ.Α., διότι θεσπίζεται, για τις οφειλές του Δημοσίου, επιτόκιο νόμιμο και υπερημερίας σε ποσοστό 6%, που είναι μικρότερο από το ποσοστό του γενικώς ισχύοντος αντίστοιχου επιτοκίου.

Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων - Υπόθεση: Ε. Μεϊδάνης κατά Ελλάδας (22-5-2008)

Τόκος οφειλών των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου  (ΝΠΔΔ) –  Η διάταξη του άρθρου 7 παρ. 2  Ν.Δ. 496/1974,  που ορίζει ότι ο νόμιμος τόκος και ο τόκος υπερημερίας οφειλών των ΝΠΔΔ ανέρχεται σε ποσοστό 6% ετησίως, είναι αντίθετη προς το άρθρο 6 παρ. 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου  (ΕΣΔΑ) και προς το Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της ίδιας Σύμβασης –  Επομένως τα ΝΠΔΔ οφείλουν τόκους υπερημερίας με βάση το επιτόκιο που ισχύει για όλους τους πολίτες και όχι με βάση το μειωμένο επιτόκιο 6%,  που προβλέπεται από τη διάταξη του άρθρου 7 παρ. 2 Ν.Δ. 496/1974.

Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο 32/2008

Χρονικό σημείο έναρξης της παραγραφής αξιώσεων των επί σχέσει δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου υπαλλήλων του Δημοσίου, πολιτικών ή στρατιωτικών, κατ' αυτού, που αφορούν σε αποδοχές ή άλλες πάσης φύσεως απολαβές αυτών ή αποζημιώσεις, έστω και αν βασίζονται σε παρανομία των οργάνων του δημοσίου ή στις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού διατάξεις είναι ο χρόνος γένεσης της κάθε αντίστοιχης αξιώσεως (άρθρο 90 παρ. 3 Ν. 2362/1995).

Εφετείο Αθηνών 3499/2008

Προστασία καταναλωτή - Καταχρηστικότητα Γενικών Όρων Συναλλαγών (ΓΟΣ) στις συμβάσεις χορήγησης πιστωτικών καρτών.

Άρειος Πάγος 145/2006

Απαιτήσεις των επί σχέσει δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου υπαλλήλων του Δημοσίου, πολιτικών ή στρατιωτικών, κατ’ αυτού, που αφορά σε αποδοχές ή άλλες απολαβές ή αποζημιώσεις, έστω και αν βασίζεται σε παρανομία των οργάνων του Δημοσίου ή στις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού διατάξεις, παραγράφεται μετά διετία από της γενέσεώς της - Υπερημερία Δημοσίου από την επίδοση καταψηφιστικής αγωγής.

Άρειος Πάγος - Ολομέλεια 9/1991

Διατροφή συζύγων - Η υποχρέωση διατροφής διέπεται από τους ίδιους κανόνες με τη συνεισφορά, δηλαδή με το συνυπολογισμό της προσωπικής εργασίας, των εισοδημάτων και της περιουσίας κάθε συζύγου χωρίς καμιά διάκριση - Συνεκτίμηση και της απρόσοδης περιουσίας.